دردودل

این پست رو یا حذف یا رمزدار میکنم فقط چند روز باز میزارم.

من دلم نمیخواد از ادمای اطرافم خیلی توقع داشته باشم چون توقع زیاد باعث کدورت میشه ولی هفته پیش که مادر شوهرم رفت بیمارستان  و بستری شد باز داغ دلم تازه شد نمیدونم طرز فکرم درسته یا نه ولی من 6 ماه پدرم بیمارستان بود و اون روزا بدترین روزای زندگی خانواده ما بود  تو این 6 ماه منو خواهر و برادر و مادرم 1 دقیقه هم پدرم رو تنها نذاشتیم کسانی که عزیزشون بیمارستان بوده حتی چند روز میدونن من چی میگم . به هر حال ما اون روزا رو گذروندیم و هممون خیلی بهم ریخته بودیم هنوزم من خیلی وقتا اثرات اون روزای سخت رو دارم وهمسرم کنارم بودو خیلی درکم کرد ولی یادم نمیره که خانواده شوهرم تو اون تایم خیلی حس بدی بهم دادن خواهر شوهرم تو 6 ماه یکبار ملاقات نیومد و خیلی راحت با گفتن این جمله که حالم تو بیمارستان بد میشه خودشو راحت کرد مادر شوهرم تقریبا بعد 6 ماه اومد .و فقط پدر شوهرم اومد. من خیلی بهم ریختم و با شاهین دعواهای بدی سر این رفتار اونا کردم ولی برادرم ارومم کرد که سعی کرد منو به سمتی ببره که بی توقع باشم و راحت بگیرم زندگی رو و نزارم سر ملاقات اومدن یا نیومدن یکی دیگه با شوهرم به مشکل بخورم یادمه اون روزا من 5 شنبه ها که زود تعطیل میشدم میرفتم بیمارستان و تا شب پیش پدرم بودم یه روز مادر شوهرم گفت اناهیتا جان خودتو انقدر اذیت نکن چرا انقدر میری بیمارستان روحیت بهم میریزه .من نمیدونم رو چه حساب این حرف رو زد و واقعا متوجه نبود وقتی پدر من تو بیمارستانه وظیفه منه که پیشش باشم . کی از بیمارستان خوشش میاد کی دوست داره  5 شنبه از سر کار به جای استراحت بره بیمارستان ولی وقتی پدر من اونجاست من کجا باید باشم جز کناراون ...خیلی اون روزا دلم از حرفا و کاراشون گرفت .

 جمعه صبح بیدار شدم و تمیز کار داشتم اومد خانومه کاراشو کردشب قرار بود خانواده شاهین شام بیان خونمون میخواستم کار تمیز کاره تموم بشه شروع کنم شام درست کنم که شاهین از خرید اومد گفت که مادرش حالش بده و باید ببرنش دکتر گفتم توام برو بمونی خونه فکرت اونجاس بیشتر اذیت میشی حاضر شد رفت بعد یک ساعت میخواستم شروع کنم به غذا درست کردن که زنگ زد گفت مادرم رومیخوان بستری کنن غذا نزار منم گفتم اوکی . خونه تنها بودم تو فکرم منتظر این روز بودم که ببینم چیکار میخوان بکنن همون خواهر شوهرم که 1 دقیقه نیومد و یه جوری با حس بد از بیمارستان حرف میزد حالا چیکار میخواد بکنه . من وقتی پدرم بیمارستان بود انقدر دورمون ادمایی که واسشون مهم هستیم بودن که همیشه پیش پدرم همراه بود 6 ماه تایم کمی نیست ولی 24 ساعته مراقب داشت من .مامانم . خواهرم . برادرم . شوهر خاله هام . خالم. عموم . پسر عموهام ولی یادم نمیره شاهین بعد 1 ماه تازه تعارف زد که میخوای من بمونم منم نمیگم وظیفشه ولی همون لحظه گفتم نه و تا اخرین روز نذاشتم بمونه چون حس خوبی بهم نمیداد  تو فکرم میگفتم ادم بخواد کاری کنه از اول میگه نه بعد یک ماه اونم حالت تعارف و الان مادر شوهرم هنوز 1 شب نخوابیده بود دنبال پرستار میگشتن خواهر شوهر که بچه داره نمیتونست بمونه و واقعا هم کسی نبود من خیلی خیلی جلوی خودمو گرفتم و انقدر یاد اون روزها داره عذابم میده که تعارف هم نکردم فقط به طناز خواهر شوهرم گفتم که هر وقت خواست دخترشو بیاره من نگه دارم که خیالش راحت باشه به مامانش برسه و تحت هیچ شرایطی هم تعارف نمیکنم این دوشب که فعلا زندایی شاهین رفته مونده که واقعا تعجب کردم چون اینا اصلا باهم خوب نیستن و انتظار نداشتم بره بمونه منم روز جمعه که انقدر یاد پدرم و اون روزها افتادم که کلا نشستم گریه کردم و کل روزم با بغض و گریه گذشت تا شاهین اومد اونم ناراحت بود ولی یکم ارومش کردم  دیدم هرچقدرم تو ذهنم ناراحت باشم ازشون باید بخاطر کوچکترین کارایی که وقتی بهم ریخته بودم بخاطر بابام واسم کرد منم باید کنارش باشم و واسش غذای مورد علاقشو درست کردم کل روزشو تو بمارستان گذرونده بود . شام خوردیم یکم حرف زدیم خوابیدیم .گفت کسی نیست پیش مادرم بمونه شاید من مجبور شم بمونم منم  با اینکه میدونستم تو بخش زنان هیچوت نمیزارن یه پسر جوون همراه بمونه گفتم اوکی  راحت باش .گفت میتونی بری پیش مامان گفتم اره راحت باش .روز شنبه سر یه موضوعی خواهر شوهر بهم زنگ زد منم شنبه ها خونه هستم بهش گفتم دخترت رو بیار اینجا که خیالت راحت باشه اورد 10 صبح گذاشتش رفت دختر خیلی خیلی خوب و مودبیه موند تا 2 بعدشم رفتیم بیمارستان ملاقات مادر شوهر تا عصری اونجا بودیم  برگشتیم خونه با شاهین .همش میخوام به خودم بگم ریلکس باش کینه ای نباش اروم باش . مامانم همش میگه اونا اونجورین تو بخاطر ارامش بابا هرکاری از دستت بر میاد بکن ولی انقدر دلم شکسته که  اصلا نمیتونم وقتی بابام بیمارستان بود روزی 4/5 بار گریه میکردم گریه های طولانی و اصلا دست خودم نبود انگار گریه  بخشی از زندگیم شده بود و الانم از جمعه همینجوریم همش  بغض دارم خدا خودش ارومم کنه .